قسمت دوم: شناخت سرسیلندر و معایب آن

سرسیلندر قطعه ای است فلزی از جنس چدن یا آلمینیوم که فضای فوقانی بلوکه ی سیلندر را مسدود می کند .
انتخاب نوع فلز سرسیلندر بستگی به موارد استفاده آن دارد معمولا در خودروهایی که نسبت تراکم پایین دارند جنس سرسیلندر را از چدن و در موتورهایی که نسبت تراکم بالایی دارند از سرسیلندرهای آلمینیومی استفاده می کنند .

معایب سرسیلندر:

1- تاب برداشتن از عیوب متداول کلیه سرسیلندرها می باشد . عواملی مانند بیش از حد گرم کردن موتور یا سوختن واشر سرسیلندر و یا نامیزان سفت کردن پیچ های سرسیلندر باعث این عیب می شود. برای رفع عیب پس از تشخیص تعمیرکار به تراشکاری انتقال و با تراش سرسیلندر عیب آن برطرف می شود. مقدار تراش توسط کارخانه سازنده تعیین شده و نباید بیشتر از مقدار تعیین شده تراشیده شود. در صورتی که بیش از حد مجاز تراش شود اتاق احتراق کوچکتر شده و باعث گرم کردن و خودسوزی می شود. خودسوزی یعنی پس از خاموش کردن موتور لحظه ای موتور روشن می ماند.

2- خوردگی مجرای آب سرسیلندر: عواملی چون زنگ زدگی ، مواد معدنی داخل آب ، زود به زود عوض کردن آب رادیاتور ، نامناسب بودن آب همگی در خوردگی مجرای آب نقش دارند.

3- ترک خوردگی سرسیلندر: عواملی چون یخ زدگی ، فشار زیاد ، حرارت بالا باعث ترک برداشتن نقاطی از سرسیلندر می شود که موجوب مخلوط شدن آب و روغن و فرار کمپرس و روغن سوزی می گردد که با دستگاهی مخصوص به ترک خوردگی سر سیلندر پی می برند و در صورتی که امکان داشته باشد با دوختن یا جوشکاری تعمیر می شود.