خطر حذف قطعه‌سازان داخلی از فرآیند واردات قطعه

با ساسان قربانی دبیر انجمن قطعه سازان، عضو و سخنگوی شورای سیاستگذاری خودرو گفت‌وگو کرده‌ایم.

• آیا قطعه‌سازان داخلی در قراردادهای جدید تأمین قطعات خودروسازان مشارکت دارند؟

به‌دلیل تحریم‌های غرب تا‌کنون خودروسازان کشورمان مجبور به انعقاد قرارداد با شرکت‌های درجه 2و 3خودروسازی جهان بوده‌اند اما اکنون باید شرکت‌های خودروسازی در انعقاد قرارداد، تأمین قطعات از قطعه سازان درجه یک دنیا با انتقال دانش فنی ساخت قطعات و بهبود کیفیت خودروهای داخلی را در دستور کار قرار دهند. اما متأسفانه اکنون برخی خودروسازان مذاکره برای تأمین صرف قطعات بدون حضور قطعه سازان داخلی را آغاز کرده‌اند.

• با توجه به عدم‌پایبندی اروپایی‌ها به قراردادهای قبلی، باید چه نکاتی در قراردادهای جدید مدنظر قرار گیرد؟

شرکت‌های بزرگ قطعه‌سازی‌ دنیا تا 10درصد فروش خود را صرف تحقیق و توسعه می‌کنند بر این اساس باید قراردادهای جدید به شیوه‌ای منعقد شود که منافع ملی کشورمان حفظ، فناوری تولید منتقل و طرف خارجی آماده سرمایه‌گذاری و همکاری با صنعت قطعه‌سازی‌ کشورمان باشد.

• آیا مذاکره مستقیم با خودروسازان خارجی منجر به تحقق این اهداف می‌شود؟

صلاح نیست خودروسازان ایرانی به‌طور مستقیم با قطعه سازان خارجی مذاکره کنند. بهتر است این قراردادها توسط قطعه سازان ایرانی منعقد شود یا حداقل در کنار شرکت‌های خودروسازی قطعه‌سازان نیز حضور داشته باشند چرا که قطعه سازان ایرانی اطلاعات تخصصی در این زمینه را داشته و می‌توانند زمینه انتقال فناوری ساخت را فراهم کنند اما چنین قراردادهایی کشورمان را به مصرف‌کننده صرف تبدیل خواهد کرد و بر این اساس نظارت وزارت صنعت بر انعقاد قراردادهای جدید تأمین قطعات ضروری است.

• میزان ارزبری قطعات مورد نیاز چقدر است؟

اگر تولید قطعات هر خودروی داخلی بین 2تا 4هزار دلار ارزبری داشته با شد برای تولید یک میلیون و 200هزار خودرو، نیازمند2تا 3میلیارد دلار ارز برای تأمین قطعات وارداتی با درنظر گرفتن میزان عمق متفاوت ساخت داخل برای هر خودرو هستیم. درصورت دقت در انعقاد قراردادهای جدید تأمین قطعات می‌توانیم با برنامه زمانی 3ساله میزان ارزبری قطعات مورد نیاز خودرو در کشورمان را به نصف تقلیل داده و به 1.5میلیارد دلار برسانیم.